บทที่ 167 ตอนที่167.ความสุข(จบ)

“ขออนุญาตใส่กางเกงในนะครับคุณมีน” น้ำเสียงล้อเลียนปนขำที่ดังออกมาทางด้านหลังทำให้คนฟังหน้าซับสีเลือด

“จะทำอะไรก็รีบเถอะ เดี๋ยวมดยิ้มก็เข้ามากันพอดี”

“ก็ห้องมีนมันแคบอะ จะให้ไปแอบใส่ตรงไหนได้ละ จะถือลงไปใส่ในห้องครัวก็กลัวแม่ตกใจ”

“ล้อไม่เลิกเลยนะ” ดวงตากลมโตหันมาส่งค้อนให้คนร่างสูงที่ถูกเขาล้อเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ